Epistle 1 of Paul to Timothy.
Chapters 1-6.
Chapter 1.
- Παυλος
αποστολος
Χριστου
Ιησου
κατ
επιταγην
θεου
σωτηρος
ημων
και
Χριστου
Ιησου
της
ελπιδος
ημων
- Τιμοθεω
γνησιω
τεκνω
εν
πιστει·
χαρις,
ελεος,
ειρηνη
απο
θεου
πατρος
και
Χριστου
Ιησου
του
κυριου
ημων.
- Καθως
παρεκαλεσα
σε
προσμειναι
εν
Εφεσω
πορευομενος
εις
Μακεδονιαν,
ινα
παραγγειλης
τισιν
μη
ετεροδιδασκαλειν
- μηδε
προσεχειν
μυθοις
και
γενεαλογιαις
απεραντοις,
αιτινες
εκζητησεις
παρεχουσιν
μαλλον
η
οικονομιαν
θεου
την
εν
πιστει·
- το
δε
τελος
της
παραγγελιας
εστιν
αγαπη
εκ
καθαρας
καρδιας
και
συνειδησεως
αγαθης
και
πιστεως
ανυποκριτου,
- ων
τινες
αστοχησαντες
εξετραπησαν
εις
ματαιολογιαν,
- θελοντες
ειναι
νομοδιδασκαλοι,
μη
νοουντες
μητε
α
λεγουσιν
μητε
περι
τινων
διαβεβαιουνται.
- Οιδαμεν
δε
οτι
καλος
ο
νομος
εαν
τις
αυτω
νομιμως
χρηται,
- ειδως
τουτο,
οτι
δικαιω
νομος
ου
κειται,
ανομοις
δε
και
ανυποτακτοις,
ασεβεσι
και
αμαρτωλοις,
ανοσιοις
και
βεβηλοις,
πατρολωαις
και
μητρολωαις,
ανδροφονοις,
- πορνοις,
αρσενοκοιταις,
ανδραποδισταις,
ψευσταις,
επιορκοις,
και
ει
τι
ετερον
τη
υγιαινουση
διδασκαλια
αντικειται,
- κατα
το
ευαγγελιον
της
δοξης
του
μακαριου
θεου,
ο
επιστευθην
εγω.
- Χαριν
εχω
τω
ενδυναμωσαντι
με
Χριστω
Ιησου
τω
κυριω
ημων,
οτι
πιστον
με
ηγησατο
θεμενος
εις
διακονιαν,
- το
προτερον
οντα
βλασφημον
και
διωκτην
και
υβριστην·
αλλα
ηλεηθην,
οτι
αγνοων
εποιησα
εν
απιστια,
- υπερεπλεονασεν
δε
η
χαρις
του
κυριου
ημων
μετα
πιστεως
και
αγαπης
της
εν
Χριστω
Ιησου.
- πιστος
ο
λογος
και
πασης
αποδοχης
αξιος,
οτι
Χριστος
Ιησους
ηλθεν
εις
τον
κοσμον
αμαρτωλους
σωσαι·
ων
πρωτος
ειμι
εγω,
- αλλα
δια
τουτο
ηλεηθην,
ινα
εν
εμοι
πρωτω
ενδειξηται
Χριστος
Ιησους
την
απασαν
μακροθυμιαν,
προς
υποτυπωσιν
των
μελλοντων
πιστευειν
επ
αυτω
εις
ζωην
αιωνιον.
- τω
δε
βασιλει
των
αιωνων,
αφθαρτω,
αορατω,
μονω
θεω,
τιμη
και
δοξα
εις
τους
αιωνας
των
αιωνων·
αμην.
- Ταυτην
την
παραγγελιαν
παρατιθεμαι
σοι,
τεκνον
Τιμοθεε,
κατα
τας
προαγουσας
επι
σε
προφητειας,
ινα
στρατευη
εν
αυταις
την
καλην
στρατειαν,
- εχων
πιστιν
και
αγαθην
συνειδησιν,
ην
τινες
απωσαμενοι
περι
την
πιστιν
εναυαγησαν·
- ων
εστιν
Υμεναιος
και
Αλεξανδρος,
ους
παρεδωκα
τω
Σατανα
ινα
παιδευθωσιν
μη
βλασφημειν.
Chapter 2.
- Παρακαλω
ουν
πρωτον
παντων
ποιεισθαι
δεησεις,
προσευχας,
εντευξεις,
ευχαριστιας,
υπερ
παντων
ανθρωπων,
- υπερ
βασιλεων
και
παντων
των
εν
υπεροχη
οντων,
ινα
ηρεμον
και
ησυχιον
βιον
διαγωμεν
εν
παση
ευσεβεια
και
σεμνοτητι.
- τουτο
καλον
και
αποδεκτον
ενωπιον
του
σωτηρος
ημων
θεου,
- ος
παντας
ανθρωπους
θελει
σωθηναι
και
εις
επιγνωσιν
αληθειας
ελθειν.
- εις
γαρ
θεος,
εις
και
μεσιτης
θεου
και
ανθρωπων,
ανθρωπος
Χριστος
Ιησους,
- ο
δους
εαυτον
αντιλυτρον
υπερ
παντων,
το
μαρτυριον
καιροις
ιδιοις·
- εις
ο
ετεθην
εγω
κηρυξ
και
αποστολος
αληθειαν
λεγω,
ου
ψευδομαι
διδασκαλος
εθνων
εν
πιστει
και
αληθεια.
- Βουλομαι
ουν
προσευχεσθαι
τους
ανδρας
εν
παντι
τοπω,
επαιροντας
οσιους
χειρας
χωρις
οργης
και
διαλογισμου·
- ωσαυτως
[και]
γυναικας
εν
καταστολη
κοσμιω
μετα
αιδους
και
σωφροσυνης
κοσμειν
εαυτας,
μη
εν
πλεγμασιν
και
χρυσιω
η
μαργαριταις
η
ιματισμω
πολυτελει,
- αλλ
ο
πρεπει
γυναιξιν
επαγγελλομεναις
θεοσεβειαν,
δι
εργων
αγαθων.
- γυνη
εν
ησυχια
μανθανετω
εν
παση
υποταγη·
- διδασκειν
δε
γυναικι
ουκ
επιτρεπω,
ουδε
αυθεντειν
ανδρος,
αλλ
ειναι
εν
ησυχια.
- Αδαμ
γαρ
πρωτος
επλασθη,
ειτα
Ευα·
- και
Αδαμ
ουκ
ηπατηθη,
η
δε
γυνη
εξαπατηθεισα
εν
παραβασει
γεγονεν.
- σωθησεται
δε
δια
της
τεκνογονιας,
εαν
μεινωσιν
εν
πιστει
και
αγαπη
και
αγιασμω
μετα
σωφροσυνης.
Chapter 3.
- Πιστος
ο
λογος·
ει
τις
επισκοπης
ορεγεται,
καλου
εργου
επιθυμει.
- δει
ουν
τον
επισκοπον
ανεπιλημπτον
ειναι,
μιας
γυναικος
ανδρα,
νηφαλιον,
σωφρονα,
κοσμιον,
φιλοξενον,
διδακτικον,
- μη
παροινον,
μη
πληκτην,
αλλα
επιεικη,
αμαχον,
αφιλαργυρον,
- του
ιδιου
οικου
καλως
προισταμενον,
τεκνα
εχοντα
εν
υποταγη
μετα
πασης
σεμνοτητος·
- {ει
δε
τις
του
ιδιου
οικου
προστηναι
ουκ
οιδεν,
πως
εκκλησιας
θεου
επιμελησεται;}
- μη
νεοφυτον,
ινα
μη
τυφωθεις
εις
κριμα
εμπεση
του
διαβολου.
- δει
δε
και
μαρτυριαν
καλην
εχειν
απο
των
εξωθεν,
ινα
μη
εις
ονειδισμον
εμπεση
και
παγιδα
του
διαβολου.
- Διακονους
ωσαυτως
σεμνους,
μη
διλογους,
μη
οινω
πολλω
προσεχοντας,
μη
αισχροκερδεις,
- εχοντας
το
μυστηριον
της
πιστεως
εν
καθαρα
συνειδησει.
- και
ουτοι
δε
δοκιμαζεσθωσαν
πρωτον,
ειτα
διακονειτωσαν
ανεγκλητοι
οντες.
- γυναικας
ωσαυτως
σεμνας,
μη
διαβολους,
νηφαλιους,
πιστας
εν
πασιν.
- διακονοι
εστωσαν
μιας
γυναικος
ανδρες,
τεκνων
καλως
προισταμενοι
και
των
ιδιων
οικων·
- οι
γαρ
καλως
διακονησαντες
βαθμον
εαυτοις
καλον
περιποιουνται
και
πολλην
παρρησιαν
εν
πιστει
τη
εν
Χριστω
Ιησου.
- Ταυτα
σοι
γραφω,
ελπιζων
ελθειν
προς
σε
εν
ταχει·
- εαν
δε
βραδυνω,
ινα
ειδης
πως
δει
εν
οικω
θεου
αναστρεφεσθαι,
ητις
εστιν
εκκλησια
θεου
ζωντος,
στυλος
και
εδραιωμα
της
αληθειας.
- και
ομολογουμενως
μεγα
εστιν
το
της
ευσεβειας
μυστηριον·
Ος
εφανερωθη
εν
σαρκι,
εδικαιωθη
εν
πνευματι,
ωφθη
αγγελοις,
εκηρυχθη
εν
εθνεσιν,
επιστευθη
εν
κοσμω,
ανελημφθη
εν
δοξη.
Chapter 4.
- Το
δε
πνευμα
ρητως
λεγει
οτι
εν
υστεροις
καιροις
αποστησονται
τινες
της
πιστεως,
προσεχοντες
πνευμασιν
πλανοις
και
διδασκαλιαις
δαιμονιων,
- εν
υποκρισει
ψευδολογων,
κεκαυστηριασμενων
την
ιδιαν
συνειδησιν,
- κωλυοντων
γαμειν,
απεχεσθαι
βρωματων
α
ο
θεος
εκτισεν
εις
μεταλημψιν
μετα
ευχαριστιας
τοις
πιστοις
και
επεγνωκοσι
την
αληθειαν.
- οτι
παν
κτισμα
θεου
καλον,
και
ουδεν
αποβλητον
μετα
ευχαριστιας
λαμβανομενον,
- αγιαζεται
γαρ
δια
λογου
θεου
και
εντευξεως.
- Ταυτα
υποτιθεμενος
τοις
αδελφοις
καλος
εση
διακονος
Χριστου
Ιησου,
εντρεφομενος
τοις
λογοις
της
πιστεως
και
της
καλης
διδασκαλιας
η
παρηκολουθηκας·
- τους
δε
βεβηλους
και
γραωδεις
μυθους
παραιτου.
γυμναζε
δε
σεαυτον
προς
ευσεβειαν·
- η
γαρ
σωματικη
γυμνασια
προς
ολιγον
εστιν
ωφελιμος,
η
δε
ευσεβεια
προς
παντα
ωφελιμος
εστιν,
επαγγελιαν
εχουσα
ζωης
της
νυν
και
της
μελλουσης.
- πιστος
ο
λογος
και
πασης
αποδοχης
αξιος·
- εις
τουτο
γαρ
κοπιωμεν
και
αγωνιζομεθα,
οτι
ηλπικαμεν
επι
θεω
ζωντι,
ος
εστιν
σωτηρ
παντων
ανθρωπων,
μαλιστα
πιστων.
- Παραγγελλε
ταυτα
και
διδασκε.
- μηδεις
σου
της
νεοτητος
καταφρονειτω,
αλλα
τυπος
γινου
των
πιστων
εν
λογω,
εν
αναστροφη,
εν
αγαπη,
εν
πιστει,
εν
αγνεια.
- εως
ερχομαι
προσεχε
τη
αναγνωσει,
τη
παρακλησει,
τη
διδασκαλια.
- μη
αμελει
του
εν
σοι
χαρισματος,
ο
εδοθη
σοι
δια
προφητειας
μετα
επιθεσεως
των
χειρων
του
πρεσβυτεριου.
- ταυτα
μελετα,
εν
τουτοις
ισθι,
ινα
σου
η
προκοπη
φανερα
η
πασιν.
- επεχε
σεαυτω
και
τη
διδασκαλια·
επιμενε
αυτοις·
τουτο
γαρ
ποιων
και
σεαυτον
σωσεις
και
τους
ακουοντας
σου.
Chapter 5.
- Πρεσβυτερω
μη
επιπληξης,
αλλα
παρακαλει
ως
πατερα,
νεωτερους
ως
αδελφους,
- πρεσβυτερας
ως
μητερας,
νεωτερας
ως
αδελφας
εν
παση
αγνεια.
- Χηρας
τιμα
τας
οντως
χηρας.
- ει
δε
τις
χηρα
τεκνα
η
εκγονα
εχει,
μανθανετωσαν
πρωτον
τον
ιδιον
οικον
ευσεβειν
και
αμοιβας
αποδιδοναι
τοις
προγονοις,
τουτο
γαρ
εστιν
αποδεκτον
ενωπιον
του
θεου.
- η
δε
οντως
χηρα
και
μεμονωμενη
ηλπικεν
επι
θεον
και
προσμενει
ταις
δεησεσιν
και
ταις
προσευχαις
νυκτος
και
ημερας·
- η
δε
σπαταλωσα
ζωσα
τεθνηκεν.
- και
ταυτα
παραγγελλε,
ινα
ανεπιλημπτοι
ωσιν.
- ει
δε
τις
των
ιδιων
και
μαλιστα
οικειων
ου
προνοει,
την
πιστιν
ηρνηται
και
εστιν
απιστου
χειρων.
- Χηρα
καταλεγεσθω
μη
ελαττον
ετων
εξηκοντα
γεγονυια,
ενος
ανδρος
γυνη,
- εν
εργοις
καλοις
μαρτυρουμενη,
ει
ετεκνοτροφησεν,
ει
εξενοδοχησεν,
ει
αγιων
ποδας
ενιψεν,
ει
θλιβομενοις
επηρκεσεν,
ει
παντι
εργω
αγαθω
επηκολουθησεν.
- νεωτερας
δε
χηρας
παραιτου·
οταν
γαρ
καταστρηνιασωσιν
του
Χριστου,
γαμειν
θελουσιν,
- εχουσαι
κριμα
οτι
την
πρωτην
πιστιν
ηθετησαν·
- αμα
δε
και
αργαι
μανθανουσιν,
περιερχομεναι
τας
οικιας,
ου
μονον
δε
αργαι
αλλα
και
φλυαροι
και
περιεργοι,
λαλουσαι
τα
μη
δεοντα.
- βουλομαι
ουν
νεωτερας
γαμειν,
τεκνογονειν,
οικοδεσποτειν,
μηδεμιαν
αφορμην
διδοναι
τω
αντικειμενω
λοιδοριας
χαριν·
- ηδη
γαρ
τινες
εξετραπησαν
οπισω
του
Σατανα.
- ει
τις
πιστη
εχει
χηρας,
επαρκειτω
αυταις,
και
μη
βαρεισθω
η
εκκλησια,
ινα
ταις
οντως
χηραις
επαρκεση.
- Οι
καλως
προεστωτες
πρεσβυτεροι
διπλης
τιμης
αξιουσθωσαν,
μαλιστα
οι
κοπιωντες
εν
λογω
και
διδασκαλια·
- λεγει
γαρ
η
γραφη,
Βουν
αλοωντα
ου
φιμωσεις·
και,
Αξιος
ο
εργατης
του
μισθου
αυτου.
- κατα
πρεσβυτερου
κατηγοριαν
μη
παραδεχου,
εκτος
ει
μη
επι
δυο
η
τριων
μαρτυρων.
- τους
αμαρτανοντας
ενωπιον
παντων
ελεγχε,
ινα
και
οι
λοιποι
φοβον
εχωσιν.
- Διαμαρτυρομαι
ενωπιον
του
θεου
και
Χριστου
Ιησου
και
των
εκλεκτων
αγγελων,
ινα
ταυτα
φυλαξης
χωρις
προκριματος,
μηδεν
ποιων
κατα
προσκλισιν.
- Χειρας
ταχεως
μηδενι
επιτιθει,
μηδε
κοινωνει
αμαρτιαις
αλλοτριαις·
σεαυτον
αγνον
τηρει.
- Μηκετι
υδροποτει,
αλλα
οινω
ολιγω
χρω
δια
τον
στομαχον
και
τας
πυκνας
σου
ασθενειας.
- Τινων
ανθρωπων
αι
αμαρτιαι
προδηλοι
εισιν,
προαγουσαι
εις
κρισιν,
τισιν
δε
και
επακολουθουσιν·
- ωσαυτως
και
τα
εργα
τα
καλα
προδηλα,
και
τα
αλλως
εχοντα
κρυβηναι
ου
δυνανται.
Chapter 6.
- Οσοι
εισιν
υπο
ζυγον
δουλοι,
τους
ιδιους
δεσποτας
πασης
τιμης
αξιους
ηγεισθωσαν,
ινα
μη
το
ονομα
του
θεου
και
η
διδασκαλια
βλασφημηται.
- οι
δε
πιστους
εχοντες
δεσποτας
μη
καταφρονειτωσαν,
οτι
αδελφοι
εισιν·
αλλα
μαλλον
δουλευετωσαν,
οτι
πιστοι
εισιν
και
αγαπητοι
οι
της
ευεργεσιας
αντιλαμβανομενοι.
Ταυτα
διδασκε
και
παρακαλει.
- ει
τις
ετεροδιδασκαλει
και
μη
προσερχεται
υγιαινουσιν
λογοις,
τοις
του
κυριου
ημων
Ιησου
Χριστου,
και
τη
κατ
ευσεβειαν
διδασκαλια,
- τετυφωται,
μηδεν
επισταμενος,
αλλα
νοσων
περι
ζητησεις
και
λογομαχιας,
εξ
ων
γινεται
φθονος,
ερις,
βλασφημιαι,
υπονοιαι
πονηραι,
- διαπαρατριβαι
διεφθαρμενων
ανθρωπων
τον
νουν
και
απεστερημενων
της
αληθειας,
νομιζοντων
πορισμον
ειναι
την
ευσεβειαν.
- εστιν
δε
πορισμος
μεγας
η
ευσεβεια
μετα
αυταρκειας·
- ουδεν
γαρ
εισηνεγκαμεν
εις
τον
κοσμον,
οτι
ουδε
εξενεγκειν
τι
δυναμεθα·
- εχοντες
δε
διατροφας
και
σκεπασματα,
τουτοις
αρκεσθησομεθα.
- οι
δε
βουλομενοι
πλουτειν
εμπιπτουσιν
εις
πειρασμον
και
παγιδα
και
επιθυμιας
πολλας
ανοητους
και
βλαβερας,
αιτινες
βυθιζουσιν
τους
ανθρωπους
εις
ολεθρον
και
απωλειαν·
- ριζα
γαρ
παντων
των
κακων
εστιν
η
φιλαργυρια,
ης
τινες
ορεγομενοι
απεπλανηθησαν
απο
της
πιστεως
και
εαυτους
περιεπειραν
οδυναις
πολλαις.
- Συ
δε,
ω
ανθρωπε
θεου,
ταυτα
φευγε·
διωκε
δε
δικαιοσυνην,
ευσεβειαν,
πιστιν,
αγαπην,
υπομονην,
πραυπαθιαν.
- αγωνιζου
τον
καλον
αγωνα
της
πιστεως,
επιλαβου
της
αιωνιου
ζωης,
εις
ην
εκληθης
και
ωμολογησας
την
καλην
ομολογιαν
ενωπιον
πολλων
μαρτυρων.
- παραγγελλω
[σοι]
ενωπιον
του
θεου
του
ζωογονουντος
τα
παντα
και
Χριστου
Ιησου
του
μαρτυρησαντος
επι
Ποντιου
Πιλατου
την
καλην
ομολογιαν,
- τηρησαι
σε
την
εντολην
ασπιλον
ανεπιλημπτον
μεχρι
της
επιφανειας
του
κυριου
ημων
Ιησου
Χριστου,
- ην
καιροις
ιδιοις
δειξει
ο
μακαριος
και
μονος
δυναστης,
ο
βασιλευς
των
βασιλευοντων
και
κυριος
των
κυριευοντων,
- ο
μονος
εχων
αθανασιαν,
φως
οικων
απροσιτον,
ον
ειδεν
ουδεις
ανθρωπων
ουδε
ιδειν
δυναται·
ω
τιμη
και
κρατος
αιωνιον·
αμην.
- Τοις
πλουσιοις
εν
τω
νυν
αιωνι
παραγγελλε
μη
υψηλοφρονειν
μηδε
ηλπικεναι
επι
πλουτου
αδηλοτητι,
αλλ
επι
θεω
τω
παρεχοντι
ημιν
παντα
πλουσιως
εις
απολαυσιν,
- αγαθοεργειν,
πλουτειν
εν
εργοις
καλοις,
ευμεταδοτους
ειναι,
κοινωνικους,
- αποθησαυριζοντας
εαυτοις
θεμελιον
καλον
εις
το
μελλον,
ινα
επιλαβωνται
της
οντως
ζωης.
- Ω
Τιμοθεε,
την
παραθηκην
φυλαξον,
εκτρεπομενος
τας
βεβηλους
κενοφωνιας
και
αντιθεσεις
της
ψευδωνυμου
γνωσεως,
- ην
τινες
επαγγελλομενοι
περι
την
πιστιν
ηστοχησαν.
Η
χαρις
μεθ
υμων.
|